Oud & nieuw

Oud & nieuw,

Hopelijk was jullie oud jaars avond meer sprankelend dan de mijne. We hadden plannen om met zijn allen de jaarwisseling aan het strand te vieren maar helaas liep het allemaal niet zoals we wilden. We hadden een minibusje met driver gehuurd om ons daar heen te brengen, net als bij onze trip naar Cape Maclear, die we om 8u s ochtends verwachtten. Tot 10 uur zaten we nog rustig te wachten, maar de uren tikten voorbij en nog geen bus te bekennen.. Busje komt zo? Gerdine was erg stellig en heeft meerdere malen de bus-owner en -driver gebeld. 'Oh, they told you 8pm?' een 'what about you get in your car now now, put the key in, start the engine, and come to Nkhoma, so I will see you in half an hour.' En de tijd tikte voorbij.. Dr. Miriam vond het wel welletjes en besloot dat het wachten voorbij was. Samen met Gerard, haar man die er nu ook is, zijn ze Nkhoma Mountain opgeklommen en hebben bedacht de volgende ochtend te gaan. Leanne besloot ondertussen dat voor haar het partijtje niet door ging, ze voelde zich niet goed en was erg moe. Daarom besloot Gerdine de jaarwisseling bij Leanne te blijven. Toen ook Sarah, Michiel, Willemijn en ik de moed opgaven dat we nog op tijd in Senga Bay zouden komen, besloten we onderdak te zoeken in Lilongwe om toch van huis te zijn met oud & nieuw.

Met de minibus naar Lilongwe ging prima, maar toen we daar aankwamen regende het pijpenstelen!! We stonden in de file door al het water overlast. Een dikke modderstroom kwam over de straat naar beneden. De meeste Malawianen dragen geen schoenen, maar anderen deden ze uit om ze droog te houden. Sommigen hadden paraplu's om in ieder geval hun hoofd droog te houden, wamt vanaf de heupen was alles doorweekt. Anderen hadden zich al over gegeven aan dit natuurgeweld en liepen met hangende schouders kletsnat over straat. Bij het busstation, waar de minibussen uit alle omstreken zich verzamelen en pas weer weg gaan als ze vol zijn, was het een drukte van jewelste. Toen ons busje uiteindelijk een plekje had gevonden en wij eruit mochten hadden we meteen jongens die aan ons liepen te trekken om ons de juiste bus maar het centrum van Lilongwe te brengen. We moesten op onze slippers door de modderstroom (en je hebt geen idee wat er nog meer door de stroom meegenomen wordt). Maar we vonden een busje en de jongens bleven net zo lang staan tot we ze geld hadden gegeven.. Nee heb je, ja kun je krijgen. En deze jongens hadden geluk.

In Kiboko hotel ging de bar om 22u dicht en echt de stad in naar een kroeg of discotheek vonden we iets te riskant. Het was dus een stille oudjaarsavond. Met om 00.00 uur toeterende auto's, 4 knallers en 14 vuurpijlen. Toen was het weer stil.. Happy 2014! 'Tjaka chabwino!'

Woensdagochtend stonden we vroeg op en zaten om 7u aan ons ontbijt. Daarna met een taxi naar het busstation. Het was niet zo'n chaos als gister, want 1 januari is een feestdag en ditmaal scheen de zon. Op ons gemakje zochten we een bus richting Salima uit en sloegen op ons pad alle jonge mannen die aan ons liepen te trekken van ons af. In ons busje leek het allemaal heel luxe en ruim, maar toen de motor na 1,5 uur eindelijk startte, zaten we toch hutje mutje met personen, tassen, extra bagage en ging het wederom op z'n Malawiaans. Dr. Miriam, Gerard en Gerdine hadden ons in die 1,5 uur weten te vinden en zaten gezellig met ons in de bus. Wat ook wel typisch is, zijn de verkopers die op het busstation via de ramen je hun waar willen verkopen; tandpasta en tandenborstels, kettinkjes en oorbellen, fruit, radio's, kammen, borstels, dvd's, zonnebrillen, schoenen etc. En in 1,5 moet je dan veel mensen zeggen dat je niet geïnteresseerd bent.

In Salima konden we overstappen op een matola (pick-up truck) waarbij we de personen achterin de bak worden vervoerd. Ze staan, zitten op de rand en (in mijn geval) zitten op een pakket met 45 kilo kleding. Je houdt je vast aan de auto, elkaar of iets anders wat je te pakken krijgt. En dan hopen dat je weinig hobbels en bobbels tegen komt en dat de driver daar op anticipeert. De zon scheen, voor sommigen gelukkig voor de lichte huidtypen iets minder aangenaam. En dus zat ik achterop de matola op een troon van kleding en een chtenje om mijn hoofd en nek te genieten van de wind en het landschap. We kwamen veilig aan in Senga Bay maar toen de driver alle Malawianen afgezet had ging hij nog even de discussie aan om meer geld van ons te krijgen. Deze man had minder geluk want de guesthouse-crew was overtuigd van het feit afspraak is afspraak. En dus zette hij ons voor 500 Kwatcha's per persoon keurig af bij ons verblijf voor 2 nachtjes, Cool Runnings.

Een groen paradijsje bij de accommodatie. We sliepen in een tent onder een boom vol met cicaden. We waren te laat voor lunch, dan maar chips en bier. Het was lekker om even uit Nkhoma weg te zijn. We hebben gesnorkeld vanaf lizard island, heerlijk de lokale vis gegeten, ontbeten met eieren en koffie, gezwommen en over het strand gelopen.

Vrijdag was het een hele toer om weer in Nkhoma te komen. Ik heb mijn standaarden aardig verlaagd en dus vond ik het prima te doen. In Lilongwe onze visa verlengd, wat ons dit keer maar 10 minuten kostte! Daarna lekker geluncht bij Kiboko en met het thuisfront geskyped. Daarna nog een uur rijden naar Nkhoma. Daar doe je dan van 2-5 uur over omdat je via het busstation moet. We stapten in een bijna volle bus, maar alle Malawiaanse dames vonden de blanken eng en stapten over naar een ander busje. Dus moesten wij wachten tot onze bus vol was. Along the route moesten we nog zakken mais ophalen en moesten al onze tassen die achterin lagen alsnog schoot. Blij en vermoeid kwamen we 'thuis' bij het guesthouse.

Wistjedat:
- Kuchekuche het Malawiaanse biermerk is?
- 630 mL per botle?
- Jammm!
- Gerard dol is op bloemen?
- Heather terug is uit zuid-Afrika?
- Mijn guesthouse-manager taken er nu dus op zitten?
- Ik de keuken- licht-, wc-rollen- en feed-the-cat meisjes kon ontslaan?
- Er 36 mensen achterop de matola pasten?
- Het internet het eindelijk weer eens doet?